"Chabry" - Justyna Pyrgiel

Chabry kojarzą nam się z jednym: latem pełnym nadziei, beztroski oraz radością, której trudno szukać w dorosłym życiu. Jednak jeśli zachowamy w sobie cień dziecka to nadal możemy znajdować radość z wielu małych i wielkich spraw, które często mało ważne, ale mają często większy wpływ na nasze życie niż te tak naprawdę wielkie sprawy. Dzięki tam wspaniałym kwiatom jak chabry możemy również marzyć i walczyć o miłość, która często jest na wyciągnięcie ręki.

Tak też jest w książce Justyny Pyrgiel pt.: „Chabry” gdzie akcja toczy się latem, w latach 50-tych XX wieku. Jest to czas po II wojnie światowej, kiedy w pamięci są jeszcze traumatyczne przeżycia z tego okresu, ale jest to również czas kiedy więzi ludzkie na nowo się odradzają jak i zaczyna w dorosłość wchodzić nowe pokolenie, nie pamiętające czasu wojny, ale śmiało wchodzące w świat dorosłości. Dzięki rodzinie Maćka i Rózi możemy zaobserwować zachowania między ludzkie jak i tradycje, które tak z lubością pielęgnują starsi, ludzie w średnim wieku jak i młodzież i dzieci pragnące nie tylko poznać tradycję, ale również beztrosko spędzić czas. A przedstawione w książce pewne rytuały ludowe czy kościelne (jak np. okrężna czy odpust) pozwalają nam poczuć na chwilę tę radość i poczucie beztroski. Ale możemy również poznać uczucie pustki i smutku, szczególnie gdy bohaterowie wspominają czasy wojny, która pochłonęła wiele ofiar, w tym wielu bliskich, którzy wspominają ów okres. Ale dzięki młodym osobom, które stały się podstawą książki, możemy poznać nie tylko tradycje, ale również historię Polski, a szczególnie historię ziem związanych ze wspaniałym poetą renesansu, dumą ziemi zwoleńskiej i radomskiej, czyli Janem Kochanowskim. To właśnie te ziemie stają się celem podróży studentów, którzy odwiedzają nie tylko krewnych, ale pragną poznać historię rodzinnych stron. Dzięki temu możemy lepiej zrozumieć zachowania tutejszych mieszkańców, ale i ich marzenia i troski.

Przyznam, że byłam bardzo ciekawa owej książki, nie tylko dlatego, że jest autorstwa osoby mieszkającej w tej samej miejscowości co ja, czyli w Zwoleniu (miejscowość pochówku Jana Kochanowskiego), ale również dlatego, że dzięki niej chciałam lepiej poznać tradycje mojego regionu ale i jego historię. Książkę czytało się tym przyjemniej, że napisana jest językiem prostym, przystępnym, ale znajdziemy w nim wiele zapomnianych już wyrażeń czy słów, które dawno już wyszły z potocznej polszczyzny, ale dzięki temu poznajemy jak piękny był i nadal jest nasz język ojczysty. Bohaterowie wypowiadają się barwnym słowem, które rzadko dziś można usłyszeć, szczególnie wśród młodych ludzi. Z resztą można zauważyć, że młodzież ukazana w powieści stara się podążać swoją drogą, zarówno gdy dotyczy zachowania jak i stylu wypowiedzi – tak jak i teraz, i wcześniej w przeszłości. Zaś co do tempa akcji i narracji książki, to można odnieść wrażenie, że jest trochę leniwa tak jak panująca w niej pora roku (czyli lato), ale jest to mylne wrażenie, ponieważ czyta się płynnie  szybko, a sam zarys fabuły jest na tyle ciekawy, że nie chce się oderwać od tej książki ani na chwilę. Jedynym minusem wydaje się brak mocno zarysowanej fabuły, jednak nie przeszkadza to w odbiorze powieści, która jest ciekawa oraz dzięki nie pragnie się poznać dawne tradycje związane z porami roku i świętami, które są tak mocno związane z polskim krajem i naszymi zwyczajami.

Książkę polecam nie tylko osobom, które lubią polską literaturę czy książki traktujące o polskiej historii czy tradycji, ale również tym, którzy chcą poznać lokalną literaturę, która często ma słabą siłę przebicia, przez co często można stracić coś wartościowego, ale i zasługującego na uwagę. Polecam.

 

Tytuł: Chabry

Autor: Justyna Pyrgiel
Wydawnictwo: Biblioteka Sycyńska – Stowarzyszenie Oświatowe Sycyna
Miejsce i rok wydania: Sycyna, 2020
Ilość stron: 96

Okładka: miękka