"1Q84 – t.2" – Haruki Murakami

    „Murakami w mistrzowski sposób buduje fantastyczne postaci, równoległe światy, zaciera granice między rzeczywistością a literaturą. 1Q84 to opowiadana na przemian historia kobiety i mężczyzny, Aomame i Tengo, sensacyjna, chwilami wręcz przerażająca.
   Oboje w dzieciństwie dobrze się znali i wszystko wskazuje na to, że ich ścieżki znowu się skrzyżują. Ona jest instruktorką sztuk walki, masażystką, a po godzinach perfekcyjną morderczynią. On – wykładowcą matematyki, a w wolnych chwilach początkującym pisarzem i redaktorem.
   Aomame dostaje się do innej rzeczywistości. Ona i Tengo desperacko próbują się odnaleźć. Aomame postanawia powrócić do normalnego świata, a gdy to się jej nie udaje, podejmuje decyzję o samobójstwie. Ma nadzieję, że w ten sposób porzuci drugą siebie żyjącą w roku 1Q84 i powróci do zwykłego roku 1984. W tym samym czasie Tengo postanawia, że spróbuje żyć w świecie, w którym na niebie unoszą się dwa księżyce, bo wie, że tylko w nim może spotkać swoją Aomame.” - (opis z okładki).

    Tak jak w przypadku pierwszego tomu, tak i w przypadku drugiego tomu powieści Haruki Murakiego „1Q84″, mogę napisać śmiało: czytałam, czytałam, aż w końcu przeczytałam. Drugi tom – podobnie jak pierwszy pisany jest monotonnie, co sprawia, że pragnie się tę książkę rzucić w kąt po kilku stronach, ale jest coś w niej, co powoduje, że jednak pragniesz kontynuować dalsze czytanie tej powieści. A co? Historia, która z kartki na kartkę staje się coraz ciekawsza, ale właśnie ten monotonny styl sprawia, że książka męczy po kilkunastu stronach i odkłada się ją na bok, aby odpocząć, by za jakiś czas (kilka minut, godzin, dni) z powrotem do niej zajrzeć. I gdy jest ostatnia strona czuje się ulgę, że się ją skończyło, ale z drugiej strony znowu żal, że historia się skończyła i to w najciekawszym momencie, powodując „apetyt” na kolejną – trzecią i zarazem ostatnią część. 

    Druga część zdecydowanie różni się od pierwszej. W pierwszej części poznajemy ogólny zarys historii, postaci, pewnych zaistniałych sytuacji. Natomiast w drugiej części poznajemy wszystkie lub częściowe odpowiedzi na najważniejsze pytania postawione w pierwszej części (kim są Little People, kim jest Lider, itp.). Ta część jest również bardziej mroczna, a wszystko to za sprawą Little People i ich działań, którzy coraz bardziej obawiają się, że ich plany zostaną pokrzyżowane przez niepowołane osoby i nie będą mogli realizować swojego planu. Zmiana zachodzi również w samych głównych bohaterach, czyli Aomame i Tengo, którzy w pierwszej części są osobami, które żyją tylko pracą, w drugiej są to ludzie samotni, żałując, że nie potrafili odszukać swojej ukochanej osoby. Czy uda im się odnaleźć? Mam nadzieję, że tak, a wszystko to okaże się w trzeciej części, którą mam nadzieję niedługo zacznę czytać – mam nadzieję….

    Książkę oczywiście polecam, bo mimo monotonności, która odpycha od książki, historia jest naprawdę bardzo ciekawa i czyta się ją z wielkim zainteresowaniem. Polecam.

Tytuł: 1Q84 t.2

Autor: Haruki Murakami

Wydawnictwo: MUZA SA 

Miejsce i rok wydania: Warszawa,  2011

Wydanie: I

Ilość stron: 416